Gazete Yolculuk Haber Merkezi
Kadınlar Direnişte şiarıyla bir araya gelen kadınlar, 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü’nde alanlarda olacaklarını açıkladı. Kadınlar Direniş şiarıyla bir araya gelen kadınlar, 27 Kasım Cumartesi günü saat 18.00’de Kadıköy’deki Beşiktaş İskelesi önünde olacaklarını fakat aynı zamanda olası bir saldırıya karşı 25 Kasım Kadın Platformu’nun Taksim Tünel’deki çağrısına katılım göstereceklerini açıkladı.
Açıklamanın tamamı şöyle:
“25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü’nde haklarımız ve özgürlüğümüz için bir araya geliyoruz!
Türkiye’de her gün kadınlar evde, iş yerinde, toplu taşımada, kampüste, sokaklarda çok yakıdan tanıdığı yahut hiç tanımadığı erkekler tarafından kadın oldukları için şiddete ve tacize uğruyor, öldürülüyor; kadınların yaşamlarına müdahale ediliyor. Kadınlar sayısız şiddet vakasına maruz kalırken failler cezasızlıkla, iyi hal indirimleriyle ödüllendiriliyor. AKP-Saray Rejimi kadınlara yönelik saldırılarına her gün bir yenisini eklerken İstanbul Sözleşmesi kaldırılıyor; şiddet failleri erkek egemen yargı tarafından aklanırken Çilem Doğan meşru müdafaa hakkını kullandığı için 15 yıl hapis cezasına çarptırılıyor. Kadınlar evde ücretsiz emek sömürüsüyle, iş yerinde mobbing ve ayrımcılıkla, sokakta gerici ve kadın düşmanı saldırılarla karşı karşıya kalıyor. Ataerki giydiğimiz kıyafetten, sokakta gezdiğimiz saate kadar hayatımızın her alanında tahakküm kurarken bedenimiz, emeğimiz, özgürlüğümüz hapsediliyor.
Pandemide kadınlar ev içi emek sömürüsünün yanı sıra en yakınlarındaki şiddet failleriyle dört duvar arasında bulunmak zorunda bırakıldı. Uzaktan çalışma modelinin hayata geçirilmesi sonrası ev işleri kadınların omuzlarına daha çok yük bindirdi; kadınların ev içinde hali hazırda yaşadıkları eşitsizlikleri derinleştirdi. Uzaktan eğitim sürecini evlerde deneyimleyen genç kadınlar ve kız çocukları da artan ev içi yükümlülükleri üstlenmek zorunda kaldı. Ev içi bakım yüklerindeki eşitsizlikler kadınların istihdamın dışında kalmasına sebep oldu. Pandemide artan ev içi iş ve bakım yükü nedeniyle ‘normalleşme’ sonrasında dahi kadınlar fiilen evde kalmaya ve kamusal alanlardan uzak kalmaya mahkum edildi. Piyasada ucuz iş gücü olarak istihdam edilmeleri sebebiyle, patronların sözde kemer sıkma bahanesiyle işinden ettiği emekçiler arasında da kadınlar ilk işten çıkarılanlar oldu.
Ekonomik krizin derinleşmesiyle birlikte kadınlara güvencesiz ve esnek çalışma koşulları dayatılıyor. Kadınlar her krizin ilk feda edilenleri; hakları ve hayatları ilk gözden çıkarılanları olmaya devam ediyor. Kriz zamanlarında ek iş gücü ordusu olarak görülen kadınlar, güvencesiz ve düşük ücretli işlerde istihdam ediliyor. Sosyal güvencesi olmayan kadın işçiler; iş yerlerinde yaşanan ayrımcılığa, sözlü ve fiziksel tacizlere karşı önleyici mekanizmaların bulunmaması, gözden çıkarılma ihtimallerinin daha fazla olduğu gerçeği ile birlikte mobbing-taciz-şiddet sarmalına mahkum ediliyor. Kriz zamanlarında veriler, kadın istihdamının arttığına yönelik bir tablo ortaya çıkarsa da güvencesiz ve esnek çalışma şartları sömürüyü ve sefaleti dayatıyor. Sermayedarlar, kârlarına kâr katarken işçi kadınlara da yalnızca açlık ve kölelik arasında bir seçim sunuluyor.
Açlık, yoksulluk ve savaş koşullarında evlerini terk etmek zorunda kalan göçmenler, insanlık dışı koşullarda yaşamaya mahkum edilirken göçmen kadınlar için bu süreç daha eşitsiz ve zorlu bir hal alıyor. Savaşta, yaşamak için binbir zorlukla aşılan yollarda ve sığınılan sınırlarda, ulaştıkları ülkelerde birer göçmen kadın olarak maruz kaldıkları taciz ve şiddet görünür olmuyor, olsa dahi hiçbir kurum tarafından sahici bir çözüme ulaşılamıyor. Emperyalizmin ve işbirlikçilerinin göçmenlere ve göçmen kadınlara karşı önerebileceği hiçbir çözüm bulunmamakla birlikte afilli iddialarının ve toz pembe vaatlerinin arkasında yatan kâr hırsları apaçık görülüyor. Göçmen kadınlar açıktan bir ucuz iş gücü potansiyeli olarak görülüyor. Kayıt dışı çalışma, adına ‘kölelik’ denebilecek çalışma koşulları, taciz, ayrımcılık ve şiddet sömürü düzeninin sıfır noktasında bulunan göçmen kadınlar açısından devasa bir cezasızlık çemberiyle korunuyor.
İstanbul Sözleşmesi’nin bir gecede Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile feshedilmiş olması, AKP/Saray Rejimi’nin kadın bedenine yönelik politikalarının çarpıcı bir temsilini oluşturuyor. Bir yanda defalarca gittikleri karakol kapılarında kendilerine şiddet uygulayan erkekler konusunda bir cezai yaptırım bulamayan kadınlar varken diğer yanda da İstanbul Sözleşmesi’nin temel koruma ve önleme hükümlerine bile tahammül edemeyen bir Saray Rejimi bulunuyor. Istanbul Sözleşmesi’nin feshi, bu cepheleşmeyle birlikte kadınlara açık bir savaş ilanıdır. Saray Rejimi, erkek şiddetinin ve kadın cinayetlerinin önünü açacak bu fesih kararıyla erkeklere ‘Şiddet uygulayıp öldürebilirsin, devletin en üst mekanizmaları tarafından korunacaksın’ mesajı veriyor.
Tüm bu yaşananların erkek egemen sistemden ve onun günümüzdeki en özel ve en saldırgan uygulayıcısı AKP-Saray Rejiminin kadın düşmanı politikalarından bağımsız olmadığını biliyoruz. Ataerki, ortaya çıktığı günden bu yana bin yıllardır sınıflı toplum yapısıyla uyum sağlayarak kadınları, erkeklerin boyunduruğunda yaşamaya zorluyor. Günümüzde ise ataerki ve kapitalizmin kaçınılmaz işbirliği, kadınları sömürü zincirinin en alt halkasına itiyor, kazanılmış tüm haklarımıza saldırıyor. Bu iki sistem birbirinden beslenerek güçleniyor ve varlığını sürdürüyor.
Tam da bu nedenle kadın mücadelesinin politik olduğunu ve devrimci mücadeleden bağımsız olamayacağını savunuyoruz. Sadece ataerkiyle değil, varlığını ondan güç alarak sürdüren ve kadınların hem özel hem kamusal alanda sömürülmesine alan tanıyarak ataerkil sistemin sürdürülmesinde pay sahibi olan kapitalizmle de mücadele etmemiz gerektiğini biliyoruz. Faşizmle, AKP-Saray Rejimi ve onun gerici, kadın düşmanı politikalarıyla mücadele etmeliyiz.
Bu 25 Kasım’da da her yıl olduğu gibi mücadelemizi haykırmak ve büyütmek için sokaklarda olacağız. Kadınlar için bireysel başarı ve kurtuluşun öne çıkarılmasının ötesinde; faşizme, ataerkiye, emek sömürüsüne, kadın düşmanlığına ve kapitalizme karşı yaratılacak bir mücadele hattı ekseninde bütünlüklü bir kadın mücadelesi örülmesi gerektiğini biliyoruz. Kadın mücadelesine yönelik politik bakış açımızı asgari müşterekler etrafında yansıtması bakımından katılımcı diğer kadın örgütleriyle birlikte 27 Kasım 18.00’da “Eşit, özgür olacağız! Şiddetsiz, sömürüsüz bir dünya kuracağız!’ Şiarıyla Kadıköy Rıhtım’da olacağız.
Fakat kadınlara yasaklanmaya çalışılan meydanlarda bulunmayı ve bu meydanlardaki saldırılara birlikte direnmeyi tarihsel bir sorumluluk olarak görüyoruz. Bu nedenle 25 Kasım Kadın Platformu’nun 25 Kasım saat 19.30’da Taksim Tünel’deki eylem çağrısını da önemsediğimizi ve örgütleyicisi olmamakla birlikte eylem alanında bulunacağımızı ilan ediyoruz.
Emeği sömürülen, hakları gasp edilen, özgürlüğü kısıtlanan bütün kadınlar için ilmek ilmek mücadeleyi ve dayanışmayı birlikte öreceğiz.
Kadınların ne haklarından ne hayatlarından vazgeçmeye niyeti var. Eşit, adil, şiddetsiz, sömürüsüz, özgür bir geleceği kazanacağız. Asırlardır ayrımcılığa uğrayan kadınlar olarak dün de sinmedik bugün de sinmeyeceğiz. İsimleri unutturulmaya çalışılan, iradesi, yaşamı, direnişi, emeği, hakları küçümsenen bütün kadınlar için bu eşitsiz düzeni alaşağı edeceğiz.
Bizler, memleketin ve dünyanın dört bir yanından erkek egemen boyunduruğa karşı baş kaldırıyoruz. Bizden alınmak istenen sadece haklarımız değil, aynı zamanda yaşamlarımız da. Yasalarla, yargı kararlarıyla, faşist, gerici, kadın düşmanı söylemlerle bedenimize, yaşamımıza, emeğimize özgürlüğümüze saldıranlara karşı barikatın en önünde direniyoruz.
Bu çağrı faşizme, ataerkiye, eşitsizliğe ve ayrımcılığa, kadın düşmanlığına ve şiddete karşı kararlılığını ve iradesini kuşanan tüm kadınlara; çaresiz hisseden, yalnızlaştırılan ve erkek egemen sistemden alacaklı olan tüm kadınlara. Biz kadın olduğumuz için korkmayacağız, haklarımızı gasp edenler bizim mücadelemizden korkacak. Kadınlar direnişte çünkü alacaklıyız, kadınlar direnişte çünkü haklarımızı istiyoruz, kadınlar direnişte çünkü bir adım bile geri adım atmayacağız.”
